Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

Παραδοσιακοί χοροί Μυτιλήνης

Μυτιλήνη, Πάρκο Αγίας Ειρήνης,

13-8-2008
Μια νύχτα αξέχαστη, για όσους την παρακολούθησαν.

Ο Δήμος Μυτιλήνης στο πλαίσιο των εκδηλώσεων του καλοκαιριού φιλοξένησε στο πάρκο το μουσικοχορευτικό συγκρότημα του ''ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΥ'' Αγιάσου.
Οι μουσικοί θύμισαν στους Μυτιληνιούς

τους αξέχαστους σκοπούς και τραγούδια των προπάππων τους.
Χορευτές και χορεύτριες, με τις παραδοσιακές τους φορεσιές χόρεψαν στους ρυθμούς της μουσικής, που έπαιξε η ορχήστρα του '' Αναγνωστηρίου ''.
Ο Στρατής με το σαντούρι, η Γιάννα με το βιολί, ο Νίκος με το ούτι, ο Χρήστος με την κιθάρα του και
ο Θεόφιλος με το τουμπερλέκι έπαιξαν με κέφι τους συρτούς, τους μπάλους και τους καρσιλαμάδες του νησιού.
Ο Στρατής, η Στρατούλα, ο Βαγγέλης και όλοι οι άλλοι των οποίων τα ονόματα δεν ξέρω, χόρεψαν με τη ψυχή τους και καταχειροκροτήθηκαν για τις χορευτικές τους φιγούρες.
- Βρέθηκα κι εγώ εκεί και αποθανάτισα τις πανέμορφες στιγμές που απόλαυσαν οι Μυτιληνιοί σε ένα ξεχωριστό πρόγραμμα.
- Μπράβο σε όλους και ιδιαίτερα στον πρόεδρο του Αναγνωστηρίου, Κλεάνθη Κορομηλά, που παρ΄ ότι τη μέρα αυτή ήταν άρρωστος με πυρετό,
εν τούτοις βρισκόταν κοντά στους δικούς του ανθρώπους και τους στήριζε με την παρουσία του.























4 σχόλια:

tzonakos είπε...

Kιαρό εχω να πάω σε πανηγύρια σε νησί.
Τελευταία φορά στη Χίο.
Χόρεψα, γλέντησα, εγινα Χιώτης λιγο.
Θα μοιάζουν με της Λέσβου φαντάζομαι.
Η καλή παρέα λείπει, κι όρεξη να ταξιδέψω. Θα πάω όμως, πού θα πάει .

stavrosfoto είπε...

Φίλε @tzonakos.Κάθε καλοκαίρι απαραιτήτως τα μέσα Αυγούστου βρίσκομαι πάντα στην Αγιάσο.Το προηγούμενο καλοκαίρι ένα βράδυ πίναμε το ουζάκι μας με καλό μεζέ στου Παπέλ(ι) το καφενείο, στο Σταυρί.Γύρω στις 12 η ώρα πάνω στην κουβέντα μερακλώσαμε. ¨οταν το σπίτι σου είναι κοντά με δυό είσαι εκεί.Έτσι έκανε κι' ο Στρατής.Πήρε το σαντούρι του και η Γιάννα το βιολί της και δε σου λέω τίποτα...Χωρός μέσα στο δρόμο, κέφι άλλο πράμα.Να σκεφτής μόνο ότι σηκώθηκαν άνθρωποι από τα κρεβάτια τους και ήρθαν να γλεντίσουν μαζί μας.Το διαλύσαμε σις 5 τα ξημερώματα.Κάναμε τη νύχτα μέρα. Έτσι ειναι στην Αγιάσο φίλε, καλή παρέα, καλή μουσική, καλός μεζές και ούζο και άστα τ΄άλλα, θα έρθουν μόνα τους.

tzonakos είπε...

Οχι μακριά απο κει, στο απο κάτω νησί, εχω ζήσει παρόμοια σκηνικά, αλλα ήμουν πιο μικρός τότε.
Καταλαβαίνω πώς ειναι.
Μου περιέγραψε ανάλογα σκηνικά κι ενας φίλος, απο την Ικαρία.
Δεν εχω ερθει Λέσβο και μπορει να έρθω φέτος, αλλιώς του χρόνου, ανάλογα πώς θά ρθουνε τα πράματα.
Ελπίζω να χω τη χαρά να νίωσω άνθρωπος λεύτερος, μα θα με μάθεις τους χορούς καλά ετσι ; Ειμαι λίγο στούρνος.
Αλλα ξέρω να βλέπω οταν υπάρχει κάτι αυθεντικό.

stavrosfoto είπε...

@tzonakos
Για το χωρό μη σε νοιάζει.Όταν έρθεις στο τσακίρ κέφι που λέμε, τα πόδια σου θα πηγαίνουν μόνα τους στο ρυθμό της μουσικής. Έλα εσύ και θα δεις τι έχει να γίνει.